Η Πόλη ήταν πάντα η Βασιλεύουσα. Σήμερα με 17-20 εκατομμύρια κατοίκους ξαναγεννιέται. Αναδεικνύει τον ιστορικό της πλούτο και προοδεύει. Πληθυσμιακά είναι δυο Ελλάδες σε ένα ιστορικό και μαγευτικό τόπο. Οι λιγοστοί Ρωμιοί, περίπου τρεις χιλιάδες, περιβάλλουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και αντλούν δύναμη απ΄ τον Παναγιώτατο ηγέτη του.
Τρία είναι τα ομογενειακά ιστορικά σχολεία που λειτουργούν σήμερα στην Κωνσταντινούπολη, το Ζωγράφειο, Το Ζάππειο και η Μεγάλη του Γένους Σχολή. Λίγοι οι μαθητές τους μεγάλη όμως η φλόγα των δασκάλων τους. Ο Γιάννης Δεμιρτζόγλου είναι ο διευθυντής του Ζωγράφειου που διαδέχθηκε τον πανάξιο Δ. Φραγκόπουλο και συνεχίζει το ζωηρό του έργο. Σε συνεργασία με τη διευθύντρια των εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη της Θεσσαλονίκης, κα. Άσπα Χασιώτη, ο κ. Δερμιτζόγλου οργάνωσε το πρώτο μαθητικό συνέδριο με θέμα τον Παπαδιαμάντη. Επέλεξαν και κάλεσαν 15 σχολεία από την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και το ΑΞΙΟΝ, μαζί με τα τρία ομογενειακά και για τέσσερες μέρες γέμισαν τις επιβλητικές αίθουσες του Ζωγράφειου και τους ιστορικούς ναούς της Πόλης.
Το συνέδριο με θέμα ¨100+1 χρόνια από το θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη¨, ήταν μια πνευματική και πολιτιστική εμπειρία που θα μείνει αξέχαστη σε 100 και πλέον μαθητές, στους 50 δασκάλους τους και σε άλλους 50 περίπου πανεπιστημιακούς, ανθρώπους των γραμμάτων, του θεάτρου και της τέχνης που πήραν μέρος. Επί τέσσερες μέρες, ( 15 έως 18 Μαρτίου 2012) όλη
αυτή η ελλαδίτικη δύναμη άγγιξε την νεότερη λογοτεχνία και ιστορία με ένα συλλογικό και εκπληκτικά μεστό τρόπο.
Το κείμενο του κ. Ν. Ξυδάκη, που παρακολούθησε και συμμετείχε στο συνέδριο, από τη Καθημερινή της Κυριακής 25/3/2012 περιγράφει, με γλώσσα που αρμόζει στον Παπαδιαμάντη, την εμπειρία των παιδιών:
¨…άγγιξαν την Ιστορία με τα χέρια τους, την είδαν μπρος στα μάτια τους. Είδαν να ζωντανεύει η φόνισσα Φραγκογιαννού μες στην Παναγία των Βλαχερνών απ’ τη φωνή της Νένας Μεντή, άκουσαν Παπαδιαμάντη από το στόμα του Πατριάρχη λίγο μετά την ακολουθία των Χαιρετισμών, διάβασαν Παπαδιαμάντη στην ιστορική Παναγιά των Μογγόλων ( Μουχλιώτισσα), στην επιβλητική Αγία Τριάδα, στην Παναγία του Σταυροδρομίου. Μπήκαν στον Ταξιάρχη στο Μέγα Ρεύμα, έψαλαν Υπερμάχω και γέμισαν με τα νιάτα τους τον ναό, πρώτη φορά ύστερα από πολλές δεκαετίες.
Θα τη θυμούνται την Πόλη τα παιδιά, ζυμωμένη με τον Δερβίση και την Αγι-Αναστασιά του Παπαδιαμάντη, Πόλη μυρολογημένη και τραγουδισμένη από τον Θωμά Κοροβίνη, διαβασμένη από τη Ζυράννα Ζατέλη και τον Κώστα Ακρίβο, θα τη θυμούνται πλεγμένη με φιλικούς οικείους συγγραφείς, με προσφιλείς δασκάλους, με τη βαθιά θεολογική σκέψη του π. Ευάγγελου Γκανά, Πόλη τραγουδισμένη από «την ακορντιόν» του φλογερού Γιάννη, την ίδια ακορντιόν που φέρνει κάλαντα παρηγοριάς στα γηροκομεία των Ρωμιών…¨
Οι μαθητές για τρεις περίπου μήνες δούλεψαν ομαδικά με την φροντίδα των καθηγητών τους και με την εποπτεία ενός πανεπιστημιακού δασκάλου η κάθε ομάδα, πάνω σε ένα συγκεκριμένο θέμα από το έργο του μεγάλου κοσμοκαλόγερου. Οι μαθητές του ΑΞΙΟΝ, Α. Γιαννακοπούλου, Β. Δήμου, Α. Κονδυλίδης, Ου. Λίτσα, Μ. Παπαθεοδώρου, Σ. Φλώρου, με την επίβλεψη των καθηγητών τους, Α. Δημητριάδου, Α. Δημητριάδη, Ε. Κοκκίνου και την ευθύνη του διευθυντή τους, Σταύρου Λίτσα, μελέτησαν και ανέπτυξαν ένα τελείως θεωρητικό θέμα. ¨Οι πολλαπλές πτυχές της αλήθειας¨, που απορρέουν από το εν πολλοίς άγνωστο τελευταίο διήγημα του Αλ Παπαδιαμάντη, ¨ο αντίκτυπος του νου¨. ήταν το θέμα που ανέλαβε το ΑΞΙΟΝ.
Στο έργο του αυτό ο Παπαδιαμάντης παίρνει αφορμή από ένα πραγματικό γεγονός, τη δολοφονία ενός κοριτσιού στη Κέρκυρα το 1891, και δημιουργεί μια ιστορία που εκτυλίσσεται ώστε να γνωστοποιήσει το προσωπικό βίωμα στο ευρύτερο κοινό κάνοντας λογοτεχνία που διδάσκει και αλλάζει τη κοινωνία. Το γεγονός, αυτό καθαυτό, περιστοιχίζεται από τις οπτικές των ηρώων, οι οποίες κυριαρχούνται από προκαταλήψεις. Σε έναν απ΄τους ήρωες συμβαίνει το ψυχικό ταρακούνημα και το κενό που δημιουργείται στον ψυχισμό του, του παρέχει τη δυνατότητα για μια εκ νέου νοηματοδότηση της πραγματικότητας. Ποια είναι η αλήθεια σε ένα γεγονός; Είναι η αλήθεια του δημοσιογραφικού λόγου; Είναι η αλήθεια του λόγου της αστυνομίας ; ή ¨δεν θα μάθωμεν ποτέ την αλήθεια¨ όπως εκστομίζει ο ένας εκ των πρωταγωνιστών του Παπαδιαμάντη;
Το ερώτημα, ποια είναι η αλήθεια; πλανάται διαρκώς στις μέρες μας για όλα σχεδόν τα γεγονότα της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής κλπ ζωής μας. Η εργασία των έξι μαθητών του ΑΞΙΟΝ, επεξεργασμένη από τους τρεις καθηγητές τους δίνει απαντήσεις στο ερώτημα.
- Πατήστε εδώ για να δείτε στην ιστοσελίδα livemedia την παρουσίαση όλης της εργασίας.
- Πατήστε εδώ για να διαβάστε το σπάνιο έργο “ο αντίκτυπος του νου”.
Σταύρος Σ. Λίτσας
litsas06@otenet.gr
