Γιατί οι Έλληνες συμβιβάστηκαν με τη μιζέρια;
Ποιοι και πως το ΑΕΠ από 180δισ. ευρώ θα το πάνε 500δισ. δολλάρια;
Ελπίδα μόνο από τους νέους μας, μόρφωση και τόλμη.
Μιλώντας με Έλληνες της διασποράς και ξένους που αγαπούν την Ελλάδα, τους ακούω να απορούν:
Είστε –λένε– μια ασφαλής χώρα, μέλος του ΝΑΤΟ, της Ευρωζώνης, κανείς δεν φοβάται να επενδύσει σε μια τέτοια χώρα. Δεν υποφέρετε από την τρομοκρατία, που ταλανίζει άλλες δυτικές χώρες. Έχετε καλές και σχετικά νέες υποδομές. Το κλίμα και το περιβάλλον σας είναι μοναδικά, από όλο τον κόσμο θα ήθελαν να έρθουν να δουλέψουν στη χώρα, αλλά, καταφέρατε να απομακρυνθούν όλες οι περιφερειακές διοικήσεις πολυεθνικών εταιρειών.
Τόσο η εργασία όσο και οι αξίες γης και επιχειρήσεων παραμένουν πολύ φτηνές. Έχετε μορφωμένους και καταρτισμένους νέους, μας λένε, αλλά τους «εξάγετε».
Ε, δεν καταλαβαίνουμε – καταλήγουν – γιατί συμβιβάζεστε το ΑΕΠ σας να είναι 180 δισ. ευρώ; Με τις προϋποθέσεις που έχετε, θα μπορούσε να είναι 500 δισ. δολάρια !
Γιατί συμβιβάζεστε με τη μιζέρια;
Δεν βλέπω τις δυνάμεις που θα κηρύξουν το τέλος αυτού του συμβιβασμού. Αντίθετα, βλέπω ότι το πολιτικό σύστημα μια χαρά βολεύεται με τη μιζέρια, γιατί έχει άλλες, τις δικές του προτεραιότητες: Τη διαχείριση του πελατειακού συστήματος και όχι το τσάκισμά του.
Αυτά κυοφορούν νέα δεινά. Και από αυτήν την άποψη, είναι ευτύχημα ότι πολλοί νέοι βρίσκουν ευκαιρίες δημιουργικής ζωής στο εξωτερικό. Οψέποτε καταφέρουμε η Ελλάδα να γίνει φιλική στα παιδιά της, τότε, έχοντας αποκτήσει γνώσεις και διεθνείς εμπειρίες, ας επιστρέψουν να εργαστούν στην πατρίδα.
Οταν (και) η πατρίδα θα θέλει…